Apeniński Kolos – tajemnicza skalna rzeźba
Powszechnie wiadomo, że sztuka włoska obfituje w arcydzieła, również w te przedstawiające bóstwa czy uosabiające elementy natury. Jedną z takich perełek jest z pewnością Apeniński Kolos (wł. Colosso dell’Appennino lub po prostu Appennino).
Pół człowiek – pół góra, gigantyczna rzeźba mierząca ponad dziesięć metrów wysokości, dzieło kreatywności flamandzkiego artysty Jean de Boulogne, tworzącego pod pseudonimem Giambologna, znajduje się w centrum Parku medycejskiego w Pratolino (prowincja Florencji), znanego również jako Villa Demidoff od rodziny przemysłowców pochodzenia rosyjskiego, którzy kupili ją w 1872 roku.
Rzeźba, która symbolizuje surowe włoskie Apeniny, została wykuta w skale w drugiej połowie XVI wieku. Przedstawiona postać jest tak realistyczna, że od razu stała się główną atrakcją Parku medycejskiego.
Osobliwością Kolosa jest jego postawa ciała, sprawiająca wrażenie jakby właśnie wyszedł z jeziora. Jest to efekt specjalnie wykreowany przez Giambologna, który pokrył giganta błotem i porostami oraz gąbkami i naciekami wapiennymi, z których kiedyś sączyła się woda. Niemniej, walor estetyczny nie jest jedynym powodem, który przyciąga przed oblicze apenińskiego myśliciela setki turystów.
Pokryty tynkiem i kamieniem gigant skrywa bowiem w sobie tajemnicę, goszcząc we wnętrzu swego brzucha sekretne pomieszczenia i jaskinie, których kiedyś musiało być o wiele więcej niż obecnie. Wewnątrz głowy zaprojektowano nawet miejsce na kominek, który po rozpaleniu miał dmuchać dym z nozdrzy olbrzyma. Z pysku węża umieszczonego pod lewą rękę giganta wypływał strumień wody do znajdującego się poniżej basenu.
