Teresa:
To kobieta o bardzo interesującej osobowości. Całe niemal życie upływa jej pod znakiem prób zrównoważenia dwóch tendencji charakteru: lekko cholerycznego temperamentu i głębokiej skłonności do poświęcenia i oddania. Jej główną cechą jest wewnętrzna potrzeba niesienia ludziom pomocy. Jest bardzo obiektywna i zdolna poświęcić wszystko, co posiada, łącznie z życiem. Gdy ma do spełnienia konkretną misję, cechuje ją pewność siebie, jeśli nie, wraca nerwowa nieśmiałość. Dzieli czyjeś radości i smutki.
Wykazuje dużą aktywność i zaangażowanie w wykonywaniu swoich obowiązków. Doskonale jednak panuje nad sobą. Zdrowia można jej tylko pozazdrościć. Najbardziej sprawdza się w zawodach, w których zachodzi potrzeba wykazania cech opiekuńczych. Szeroko działa na wielu polach. Na ogół jest przedwcześnie dojrzała, zdyscyplinowana, ma poczucie etyki zawodowej.
Ma intuicję, ale jej nie ufa, toteż nie odgrywa ona głównej roli w jej życiu, które jest całkowicie ukierunkowane na bliźniego. Żyje, oświetla, rozgrzewa... „jest światłem na samotnym, zimnym świecie”... Zarówno w zgiełku wykwintnego przyjęcia, jak i przy łóżku chorego, zachowuje pocieszający i uwodzicielski uśmiech. Posiada moralność o wyjątkowej sile, choć nie ma w niej nic agresywnego.
O TAK...NO WŁAŚNIE.....TO WŁAŚNIE CAŁA.... JA